Kuc Connemara

    Pochodzi z wrzosowisk zachodniej Irlandii gdzie żył już w XVI wieku. Lokalne kuce krzyżowano z koniem hiszpańskim, berberyjskim, arabskim, angielskim i cobem walijskim w celu ukształtowania silnego, zahartowanego konia o dobrych chodach i umiejętności skoków.

    Ma ładną głowę, mocny zad, silne kończyny i głęboką klatkę piersiową. Mierzy od 132-147 cm w kłębie.

Kuc Exmoor

    Ten kuc pochodzi z południowo-zachodniej Anglii. Jest jedną z najstarszych ras. Jego historia sięga epoki lodowcowej. Jest to rasa bardzo rzadka. Ma około 127 cm w kłębie, Ale jest wystarczająco silny by unieść dorosłą osobę.

    Ma oko z jasną otoczką, jasny pysk, szeroki grzbiet, i krótkie kończyny.

Kucyki Dartmoor

    Od setek lat kucyki Dartmoor żyły dziko na wrzosowiskach Anglii. Ubogie pastwiska i surowe warunki stworzyły wytrzymałego i niezbyt wymagającego konia. W ciągu wieków rasa była uszlachetniana końmi arabskimi, angielskimi i walijskimi kucami górskimi.

    Jest to wyśmienity wierzchowiec dla dzieci. Jest spokojny ni wyrozumiały, ale i silny i wytrzymały. Ma około 127 cm w kłębie i bywa gniady i skarogniady.

Mustang

    Zahartowane, dzikie konie, które niegdyś przemierzały prerie zachodniej Ameryki nazywane są mustangami. Pochodzą od koni przywiezionych w XVI wieku które prawdopodobnie uciekły i zdziczały. Przez wieki mustangi żyły wolno i żyją do dziś.

    To nie jest konkretna rasa różnią się wzrostem od 137 cm w kłębie do 152 i mogą mieć każde umaszczenie. Nie mają łatwego charakteru, ale niektóre zostały udomowione. Głowa mustanga może mieć wypukłe czoło, silne kończyny i zwięzły tułów. 

Appalosa

    Nazwa rasy pochodzi od rzeki Palouse w stanie Waszyngton, gdzie konie te zostały wyhodowane w XVIII wieku przez Indian, przy wykorzystaniu koni hiszpańskich.

    Oko ma białą obwódkę, rzadka grzywa i ogon, ciekawe umaszczenie, wysokość w kłębie od 147-157 cm, użytkowany do jazdy westernowej.

Konie Palomino

    To określenie tyczy się też maści konia. Sierść powinna być złocista, przeplatana jasną grzywą i ogonem. Te konie zostały przywiezione do Ameryki z Hiszpanii w XV i XVI wieku. Wykorzystuje się je do jazdy westernowej. Są hodowane przez kojarzenie kasztanowych koni z izabelowatowymi.

    Mają odmiany na nogach które nie powinny sięgać stawu skokowego. Białą grzywę i ogon, na głowie małe odmiany i złocistą sierść.

Konie Pinto

     Pinto są raczej umaszczeniem niż rasą, choć w Stanach Zjednoczonych są dwa stowarzyszenia ,,rasowe'' Pinto. Te malowane konie, wywodzące się od XVI-wiecznych koni hiszpańskich, stały się bardzo popularne wśród hodowców amerykańskich.

    Konie Pinto były ulubieńcami rdzennych mieszkańców Ameryki, ponieważ barwa sierści stanowiła świetny kamuflaż. Obecnie hodowane są ze względu na prawidłowość pokroju, lecz przede wszystkim dla pięknego umaszczenia.

Koń Criollo

   Pochodzi od hiszpańskich koni przywiezionych do Ameryki w XVI wieku. Uważane są za najbardziej wytrzymałą i odporną rasę koni na świecie. Ich ojczystymi terenami jest trawiasta pampa Argentyny, gdzie używane były przez tamtejszych gauchos do zaganiania bydła.

    Konie Criollo mieszą od 142-152 cm w kłębie. Są przeważnie maści bułanej z pręgą grzbietową. Często są krzyżowane z końmi pełnej krwi angielskiej w celu otrzymania argentyńskich kuców polo. Ma głowę o garbonosym profilu, umięśnioną szyję, potężny zad i dość krótkie kończyny.

Konie Quarter Horse

    Ta pierwsza czysto amerykańska rasa została wyhodowana w stanie Wirginia w XVII wieku do jazdy w stylu western oraz pracy w gospodarstwie. Szybkość i zawrotność tych koni sprawiają, że są one idealne do zaganiania bydła. Swoją nazwę zawdzięcza angielskim osadnikom, którzy używali ich do wyścigów na jednej czwartej mili (402 m)

    Wysokość w kłębie od 152-163 cm. Ma każde umaszczenie jednolite. Ten koń ma długą szyję, mocny zad, silne kończyny, szerokie czoło i małe uszy.

Koń lipicański

    Lipicaner jest koniem używanym przez słynną Hiszpańską Szkołę Jazdy w Wiedniu. Konie lipicańskie wywodzą się od pradawnej hiszpańskiej rasy. Nazwa liipicaner pochodzi od nazwy stadniny w Słowenii gdzie były i są hodowane.

    Ma wyłącznie siwe umaszczenie. Wzrost od 155-168 cm. Jest krępy, ma silne kończyny, potężny zad, słabo zaznaczony kłąb, głowa o częstym profilu garbonosym. Jest inteligentny i dłuowieczny.

Koń luzytański

Lusitano jest podobny do konia andaluzyjskiego. Pochodzi z Portugalii i był używany w kawalerii i lekkich prac w rolnictwie. Ma wysoką akcję kończyn, bywa też użytkowany jako koń powozowy.

    Lusitano mierzy od 152-163 cm w kłębie. Może być umaszczony każdą maścią jednolitą. Ma krótką szyję, ścięty zad, obfitą grzywę i ogon, profil garbonosy i długie nadpęcia. Koń luzyański jak koń andaluzyjski świetnie nadaje się do ujeżdżenia. Dzięki długim nogom bardzo dobrze sprawdza się w trudnych ruchach takich jak hiszpański stęp (pokazany poniżej)

Koń andaluzyjski

    Koń andaluzykski z południowej Hiszpanii jest współczesnym odpowiednikiem pradawnego konia hiszpańskiego. Większość ras pochodzi od tego konia. Ma dumny i dostojny ruch.

    Mierzy 152-163 cm w kłębie. Bywa gniady lub siwy, często z odcieniami różowego. Koń atletyczny i niezbyt szybki, ale chętny do pracy z człowiekiem.

Konie Camargue

    Region na obszarze delty Rodanu, w południowej Francji, ponury i wietrzny. Tutaj dzikie konie żyły przez tysiące lat. Niektóre zostały oswojone przez lokalnych pasterzy inne do dzisiaj są dzikie. Były one nazywane ,,dzikimi końmi morza''.

    Są niskie, (mają około 142 cm w kłębie) i bardzo wytrzymałe. Zawsze mają siwą maść.

Kłusak francuski

    Rasa została wyhodowana w XIX wieku w Normandii na użytek nowej konkurencji - wyścigów kłusaków. Przodkowie tej rasy to kłusaki północnoszwedzkie, konie pełnej krwi angielskiej i konie z Normandii.
     Ma on około 169 cm w kłębie. Jest przeważnie kary,gniady, kasztanowaty. Ma mocne,długie kończyny, ścięty zad, głęboką klatkę piersiową i głowę o prostym profilu.

      Długi, swobodny krok pozwala mu jeździć w sulkach. Jest on spokojny i wytrzymały. Rzadziej używany wierzchowo, ale dzięki długim kończynom niektóre z nich okazują się świetnymi skoczkami.

Koń achałteński

    Był hodowany na pustyniach Turkmenistanu, na północ od Iranu, ma bardzo oryginalny wygląd. Zbudowany z długiego tułowia i tak samo długiej szyi i nóg. Ma żywy charakter, jest dzielny, wytrzymały i silny. Jego wysokość to około 157 cm w kłębie. Dodatkowym atutem jest jedwabista sierść, grzywa i ogon. Najbardziej cenioną maścią jest złotobułana.

    Bardzo dobrze skacze z powodu wyjątkowej wytrzymałości nadaje się też w rajdach i czasami w wyścigach. Czasami wykorzystuje się go do ujeżdżenia.

Następna notka o hanowerach potem o kłusakach francuskich, Camargue, koniach andaluzyjskich, lusitano,lipicańskich, quanter horse, crillo,appaloosa, pinto, palomino,mustangach, hafingeracg, dartmoor,exmoor,connera, walijskich, szetlandzkich, falbella, fryzyjskich, shire, clydesdale,perszeron i koniec ras zajmę się jazdą konną warunkami dla własnego konia itp a potem będę opisywała różne gazety np:. ,,koń polski'' akcje viva a w międzyczasie moje lekcje jazdy konnej i co było na wakacjach w siodle a jako że nie będę miała dostępu do komputera zabiorę zeszyt w którym będę notować każdy dzień obozu i zamieszczę ;)

Konie pełnej krwi angielskiej

    Nie istnieje koń pełnej krwi arabskiej, nie ma pełnej krwi hanowerskiej są tylko konie pełnej krwi angielskiej. Zwie się je potocznie folblutami. Jak sama nazwa mówi pochodzą z Anglii. Zostały wyhodowane by uczestniczyć w wyścigach. Udział w tworzeniu tej rasy brały trzy orientalne ogiery Darley Arabiana, Goldophin Barba i Byerley Turka- kojarzonych z angielskimi klaczami. Jak araby miały duży wpływ na inne rasy. Mimo że stworzono go do wyścigów nadaje się też do WKKW trochę do skoków i ujeżdżenia.

     Jego wzrost wynosi od 157 - 168 cm w kłębie. Maść głównie gniada i kasztanowata trochę rzadziej kare a prawie niespotykane siwe raz zobaczyłam nawet zdjęcia albinosa pełnej krwi to mnie bardzo zdziwiło ale zdarzają się takie przypadki. Są szybkie dzielne a czasami mają zbyt żywy temperament. Mają długą, cienką szyję, długie, smukłe nogi, głęboką klatkę piersiową, dobrze umięśniony zad, długie i skośne łopatki. Jest on jednym z rodziców angloarabów.

To na tyle następna notka o koniach achał-teńskich.

Konie angloarabskie

    Konie angloarabskie inaczej szlachetnej półkrwi. Powstała w wyniku skrzyżowania konia pełnej krwi angielskiej z konia czystek krwi arabskiej. Rasa łączy pozytywne cechy swoich rodziców min:. wysokość i szybkość konia pełnej krwi i wytrzymałość i elegancję araba. Jej przedstawiciele to jedne z najsprawniejszych koni na świecie. Nadaje się w celach sportowych i hodowlanych. Ich temperament może zostać poskromiony tylko przez zdolnego i doświadczonego jeźdźca.

    Mają od 158 do 160 cm w kłębie. Są hodowane w wielu krajach a szczególnie we Francji, gdzie hodowla sięga ponad 100 lat. Szczególną sławą w Trakenach cieszył się ogier Nana Sahib (ur. 1900 r.), a w Oldenburgu - Inschallah (ur. 1937). Oprócz tego istnieją też hodowle na Węgrzech i w Polsce, gdzie urodził się słynny na całym świecie ogier Ramzes.
    Cóż mogę jeszcze powiedzieć? To chyba na tyle ale w następnej opiszę konie pełnej krwi jednego z rodziców tej rasy.

Koń czystej krwi arabskiej

        Koń arabski jest prawdopodobnie najstarszą rasą i jedną z najpiękniejszych. Dla miłośników tej rasy nazwa działa jak zaklęcie.
        Krążą o nich różne legendy. Jedna z nich brzmi tak:> ,,Wtedy wziął Bóg garść południowego wiatru, tchnął w niego oddech i stworzył konia. Rzekł do niego: imię twoje jest arabski, dobro jest związane z twoją grzywą, zdobycz z twoim grzbietem. Wybrałem ciebie z pośród wszystkich zwierząt jucznych i zrobiłem z twojego pana twojego przyjaciela; dałem ci siłę do lotu bez skrzydeł''. Piękne nie? ;)

      Liczne zdumiewające historie sięgają nawet proroka Mahometa który uchodzi za twórcę koni czystej krwi arabskiej np:. Prorok nakazał, by stado klaczy dostępu do wodopoju, aby cały dzień odczuwały pragnienie. Następnie otworzył zagrodę i kazał trąbić sygnał wzywający do boju. Zwierzęta w dzikim galopie rzuciły się do wodopoju, ale pięć klaczy przerwało bieg. Wróciły do Mahometa nie zaspokoiwszy pragnienia. Hadbah, Saglavi, Kuhejlan, Hamdani i Abajah zostały pramatkami wszystkich koni tej rasy.

     Grzbiet tego konia jest krótki i zwięzły. Głowa jest mała, sucha i szlachetna. Dzięki wyjątkowemu kształcie głowy można poznać mieszanki tej rasy. Araby unoszą charakterystycznie ogon podczas biegu. Słyną one z żywego temperamentu ale również z łagodności, te konie posiadają w sobie ogień i deszcz. Pochodzą z Półwyspa Arabskiego. Ich wysokość w kłębie wynosi 147-152 cm w kłębie. Służą w sporcie i rekreacji. 

Następna notka o angloarabach, czyli koniach szlachetnej półkrwi. Dosiadam głównie takich koni ;). Jutro jadę na ostatnią lekcję jazdy konnej przed wyjazdem. Jeśli wydarzy się coś ciekawego wrzucę na bloga :)

Typu koni - Podsumowanie

Oto ostatnia notka na podsumowanie tamtego działu :) a po tym jak już zapowiedziałam rasy

Są cztery główne grupy: 

~ konie gorącokrwiste

Wysokość - 162-175 cm w kłębie
Cechy - zwinne, wszechstronne ale z temperamentem
przeznaczenie - sport i rekreacja

~ konie pełnej krwi

Wysokość - 145-170 cm w kłębie
Cechy - energiczne, szybkie
Przeznaczenie  - sport i rekreacja

~ konie zimnokrwiste

Wysokość - 155-200 cm w kłębie
Cechy - spokojne,odważne,silne,opanowane
Przeznaczenie - konie robocze

~ kucyki i małe konie

Wysokość - 70-147,3 w kłębie
Cechy - przyjazne,ciekawskie,sprytne
Przeznaczenie - sport i rekreacja

Prawdziwe kucyki to np:.

kucyk szetlandzki
kucyk z Exmoor
kucyk z Dartmoor

Małe konie to:.


hafinger                        
koń z Camargue
koń fiordzki

Konie duże to:.

koń hanowerski
koń fryzyjski
koń czystej krwi arabskiej

Wiecie co w następnej notce ;)

Kucyki i małe konie

    Kucyki stanowią niższą odmianę koni, która obejmuje wszystkie konie do 147,3 cm w kłębie.
    Dzikie kucyki i dzikie konie
    Przodkiem kucyków są małe dzikie konie pochodzące z terenów północnych. Niektóre z nich można spotkać do dziś np:.

~ konie z Camarue we Francji

~ kucyki z Dartmoor a Anglii

~ konie z Dulmen w Niemczech

    Wygląd
    Kucyki mają zwartą i krępą budowę ciała,stosunkowo krótkie nogi, duże głowy, puszyste grzywy i ogony. Są to zwierzęta spokojne z charakterem, choć czasami dość uparte. Nie są wymagające w utrzymaniu w odróżnieniu od ich większych krewnych.

Przed nami tylko notka powtórzeniowa która zbierze wszystko w całość i rasy ;) 
   

Gorącokrwiste i pełnej krwi

    Większość koni hodowlanych przez ludzi w celach rekreacyjnych czy sportowych to konie pełnej krwi i gorącokrwiste.
    Konie pełnej krwi
    Konie pełnej krwi to typowe konie wyścigowe, charakteryzuje je szybkość i elegancja. Jest to najstarsza rasa koni. Konia czystej czystej krwi arabskiej uznaje się za przodka wszystkich innych koni pełnej krwi. Przypuszcza się że konie tego typu hodowane były na Półwyspie Arabskim w VII w.

    Konie gorącokrwiste 
    Konie gorącokrwiste mają w sobie mieszaninę krwi koni angielskiej, koni zimnokrwistych i ogierów półkrwi. Konie te wyhodowano w Europie na przełomie XVIII i XIC w. W wyniku krzyżówek ukształtowano konie o budowie lekkiej do średniociężkiej, przeznaczone do sportów i rekreacji.

Następna notka o kucykach i małych koniach a potem wszystkie w miarę sławne rasy.

Konie zimnokrwiste

    Witajcie dzisiaj to moja 3 notka. Heh... Za oknem deszcz, a więc piszę. Dziś piszę o koniach zimnokrwistych.
     Konie zimnokrwiste są spokojne, zrównoważone i opanowane, zupełnie inne niż gorącokrwiste i konie pełnej krwi.
    Wygląd
     Konie zimnokrwiste są duże i masywnie zbudowane. Pochodzą od dzikich koni zamieszkujących niegdyś północne obszary kuli ziemskiej. Mają stosunkowo dużą głowę osadzoną na krótkiej szyi z gęstą grzywą.
Nogi koni zimnokrwistych są bardzo umięśnione, kopyta duże z charakterystycznymi szczotami pęcinowymi.
    Olbrzym wśród koni
    Angielski koń zimnokrwisty rasy shire jest największym koniem na świecie, ma 170-200 cm w kłębie i waży 1000 kg.

                      

Niegdyś popularne

W XIX w. konie zimnokrwiste takie jak shire czy konie belgijskie, były szeroko rozpowszechnione i wykorzystywane jako konie pociągowe zarówno do prac rolnych, jak i w przemyśle. Ludzie cenili ich siłę i łagodność charakteru. W połowie XX w. pojawiły się maszyny, które stopniowo wypierały konie z pól i fabryk.

Dzisiaj rzadkie

Dzisiaj spotyka się konie zimnokrwiste dość rzadko. Wykorzystuje się je do zadań specjalnych, w których udział ciężkich maszyn jest niemożliwy lub niepożądany, np. w pracach leśnych. Czasami widuje się je na festynach ludowych. Hoduje się je głównie w celach rekreacyjnych, z powodu na ich łagodność.

To na tyle. Tekst z tej, poprzedniej i następnej notki pochodzi z książki ,,Konie i kucyki'' z wydawnictwa ,,Młody Odkrywca''. 

Typy koni

    To moja druga notka ;). Na początek trochę wiedzy książkowej. Będzie to wstęp dosyć rozległego działu. Podejrzewam że zajmie on mi kilka notek. Jak sam tytuł mówi że dziś opowiem o typach koni. 

    Poszczególne rasy koni i kucyków wyodrębniły się z biegiem czasu w wyniku doboru naturalnego i zabiegów hodowlanych.

    Cztery główne grupy

    Dla lepszej przejrzystości klasyfikuje się rasy koni według czterech grup głównych:

~  konie pełnej krwi

~  konie gorącokrwiste 

~  konie zimnokrwiste 

~  kucyki i małe konie

    Podział ten uwzględnia się według budowy fizycznej i temperamentu. Z krzyżówek tych ras wywodzą się konie półkrwi.
    To na tyle. Chciałabym powiedzieć Wam o tym że od 1 do 11 sierpnia wyjeżdżam na wakacje w siodle do Kobylna i mnie nie będzie. Ale 3 lipca jadę na ostatnią przed wyjazdem lekcję jazdy konnej i opiszę co się działo. Polecam Wam też bardzo ciekawą grę internetową howrse do której link znajdziecie tu:
http://www.howrse.pl/. Może założę o tej grze bloga. ;) Co o tym myślicie? :D

                                                                                         

Start

Cześć na początek chciałabym się przedstawić. Mam na imię Ewelina w tym roku skończyłam 12 lat. Konie to moje życie bez nich tracę jego sens. To była miłość od pierwszego wejrzenia powołanie i pasja na całe życie. Niektórzy uważają mnie po prostu za wariatkę, ponieważ tak się nimi fascynuje ale to jeszcze bardziej wzmaga moją sympatię do tych zwierząt. Nie przejmuję się zdaniem innych na temat tej obsesji, ważne że czuję do nich to co czuję. Chciałabym tu trochę uświadomić niektórym pojęcie konia, trochę opowiem o własnej praktyce i trochę dodam wiedzy książkowej. Mam nadzieję, że tym którzy jeszcze nie mieli styczności z końmi w miarę dobrze przedstawię te istoty. 

                                                                                                        Pozdrawiam

                                                                                             Ewelina